یکی از روش‌های نوینی که توانسته در طی چندین سال گذشته رشد خوبی در عرصه دندان پزشکی داشته باشد، کاشت دندان به روش اوردنچر بر پایه ایمپلنت و کاشت دندان ایمپلنتی است. به‌طوری که امروزه اکثر افراد به جای استفاده از هر روش دیگری، ترجیح می‌دهند که با صرف هزینه بیشتر، از این روش‌های مطمئن و موثر استفاده کنند. ایمپلنت روشی است که در آن از پایه‌هایی از جنس تیتانیوم استفاده می‌شود؛ این پایه‌ها در واقع نقشه ریشه از دست رفته دندان را ایفا می‌کنند، که در طی پروسه‌ای، این پایه‌ها توسط جراح در استخوان فک بالا یا پایین کاشته می‌شوند. اما نکته مهم اینجاست که از ایمپلنت زمانی استفاده می‌شود که فرد یک یا چند دندان خود را از دست داده باشد، که تفاوت آن با اوردنچر در همین موضوع است. چرا که اوردنچر روشی است که در آن دست دندان مصنوعی بر روی پایه های ایمپلنتی قرار می‌گیرد؛ آن هم زمانی که بیمار کل دندان‌های خود یا اکثر آنها را از دست داده باشد. دندان‌های مصنوعی در مجموع به دو دسته، دندان مصنوعی ثابت و متحرک تقسیم می‌شوند. که معمولا به دندان‌های مصنوعی، پروتز دندان گفته می‌شود. پروتز ثابت دندان که شامل روکش و بریج دندان می‌شود، مناسب افرادی است که می‌خواهند دندان شکسته خود را روکش کنند، یا جای خالی چند دندان را با بریج پر کنند. اما پروتز متحرک، همان دست دندان مصنوعی است که امروزه به کمک اوردنچر، بر پایه ایمپلنت قرار داده می‌شود، تا فرد بیمار علاوه بر زیبایی، راحتی و رضایت بیشتری را در هنگام استفاده از آن تجربه کند.