فرق پروتز با ایمپلنت و انتخاب روش درمانی مناسب

تفاوت در هر کدام از این روش ها باعث نمی شود که تأثیر گذاری آنها بر هم امکان پذیر نباشد. مثلا ممکن است بنا به تشخیص پزشک متخصص دندان های مصنوعی به وسیله پایه ایمپلنت در لثه یا استخوان فک فیکس شود. یا اینکه پس از جاگذاری پایه ایمپلنت و اباتمنت، از دندان های روکش پروتزی استفاده شود.

اما تفاوت عمده این دو روش را در این قسمت بررسی می کنیم.

• ماندگازی دندان های جایگذاری

وقتی پایه ایمپلنت درون استخوان فک قرار بگیرد، در حقیقت نتیجه این است که با استخوان فک ادغام می شود. برای این کار پایه ایمپلنت را از جنس تیتانیوم ساخته اند که بیشتر از مواد دیگر در جوش خوردن با استخوان نتایج مثبتی داشته است. از طرفی استخوان ها یک قسمت محکم در بدن هستند و همین دو دلیل باعث می شود که ماندگاری ایمپلنت دندان بیش از روش پروتز دندانی باشد.

• ثابت یا متحرک بودن

ثابت یا متحرک بودن دندان یکی دیگر از موارد فرق پروتز با ایمپلنت است. گاهی اینکه موقع حرف زدن صدای آزار دهنده ای از دهان فرد بیرون بیاید و آن صدای دندان های مصنوعی باشد؛ ممکن است غیر قابل تحمل باشد. پروتز های دندانی و دندان های مصنوعی کامل، حین حرف زدن یا غذا خوردن ممکن است جا به جا شوند و یا ایجاد صدا کنند. همین امر باعث می شود که تعداد زیادی از افراد از روش ایمپلنت استفاده کنند.

چرا که در این روش دندان مصنوعی روی اباتمنت فیکس شده و دیگر حرکتی نخواهد داشت.

• فرق پروتز با ایمپلنت در طبیعی یا مصنوعی بودن

اگر به هر دلیلی علاقه ندارید که دیگران متوجه دندان های کاشته شده شما بشوند؛ پس استفاده از روش پروتز دندانی خیلی توصیه نمی شود. چرا که پروتزهای دندانی با اینکه سعی در طبیعی بودن شان شده است؛ اما باز هم نمی تواند در جایگاه ایمپلنت قرار بگیرد. چرا که در ایمپلنت دندان از طبیعی ترین حالت ممکن استفاده می شود. امروزه با آمدن روش های ایمپلنت دیجیتال نیز شکل تاج دندان به شدت شبیه حالت دندان در گذشته بوده و این نکته مثبت ایمپلنت دندان است.

از طرفی می توان با دندانی که ایمپلنت شده است غذاهای مختلفی میل کرد اما در روش پروتز دندان ممکن است مشکلاتی پیش بیاید.