عصب کشی بسته به تعداد کانال های دندان ، نوع درمان و پیچیدگی درمان حدود نیم تا یک ساعت و نیم زمان میبرد .

اگر لثه دچار عفونت نشده باشد یا پیچیدگی خاصی نداشته باشد ، درمان به یک جلسه درمان نیاز دارد.

گاهی اوقات که دندان دچار عفونت حاد باشد، که باید مواد دارویی داخل دندان قرار بگیرد که ضدعفونی از مرکز ریشه دندان انجام شود، در این حالت عصب کشی و پر کردن دندان در دو جلسه صورت می گیرد .

درمان دیگری که بجای عصب کشی وجود دارد ، کشیدن دندان می باشد اما قطعا حفظ دندان طبیعی بهتر است .

چرا که RCT یا عصب کشی درصد موفقیتی بالای %۹۵ دارد .

حفظ دندان باعث جلوگیری از مشکلاتی می شود که در آینده قرار است رخ دهد. مثل مشکلات در جویدن، جا به جا شدن دندانهای کناری، از دست رفتن حجم و دانسیته استخوان فک. همچنین حفظ دندان و انجام RCT و بعد آن ترمیم، از نظر اقتصادی نیز مقرون به صرفه است چرا که هر جایگزینی مثل بریج یا ایمپلنت از نظر اقتصادی گرانتر است.

درمان عصب کشی بسته به تعداد کانال های دندان، نوع درمان (درمان اولیه یا درمان مجدد) و پیچیدگی درمان بین نیم تا یک ساعت و نیم طول می کشد.

در صورت نبودن عفونت یا پیچیدگی خاص، درمان به صورت یک جلسه ای انجام می شود.

در بعضی موارد که دندان دچار عفونت حاد شده باشد، نیاز به قرار دادن مواد دارویی داخل دندان هست که ضدعفونی از داخل ریشه دندان صورت گیرد، در این حالت پر کردن ریشه دندان (اتمام RCT) در جلسه دوم صورت می گیرد.

عصب کشی یا روت کانال از نظر احتمال ناراحتی که ممکن است ایجاد کند، تفاوتی با درمان های ترمیمی ندارد ولی متأسفانه شهرت بدی پیدا کرده است. در اصل خود بیماری که منجر به التهاب و عفونت دندان می شود، بیشتر دردناک است. چون باعث درگیر شدن بافتهایی می شود که به مقدار زیادی پایانه های عصبی دارد و RCT در اصل باعث از بین رفتن این درد می شود. علاوه بر اینکه کاربرد درست تکنیک های بی حسی تجربه درد حین کار دندانپزشکی یک استثنا است.

مراحل عصب کشی : بعد از بی حسی ناحیه، یک سوراخ در تاج دندان ایجاد می شود تا به پالپ شامبر دندان و کانالها دسترسی پیدا شود. بافت ملتهب خارج شده و کانال ها تا انتهای ریشه ضدعفونی می شوند. دندانهای قدامی معمولا یک کانال دارند و دندانهای خلفی از ۲ تا ۴ کانال دارند.

در نهایت دندان با یک ماده ای که سازگاری بافتی دارد پر می شود و داخل سوراخ تاجی پانسمان قرار داده می شود.

واژه رایج درمان ریشه در بین عوام، عصب کشی یاعصب کُشی می باشد، که در اصل هر دو این واژه ها می‌تواند درست باشد. چون پالپ (عصب) دندان هم خارج می شود و هم کشته می شود ولی ترجمه لفظ به لفظ درست برای روت کانال تراپی، درمان ریشه دندان می باشد.

بعد از عصب کشی (درمان ریشه)، دندان برای چند روز حساس می باشد ولی این ناراحتی به راحتی با استفاده از مسکن ها یا ضدالتهاب ها قابل کنترل است. (مثل ایبوبروفن)

بعد از سفت شدن پانسمان که معمولا ۲ – ۱ ساعت طول می کشد، امکان مسواک زدن دندان و غذا جویدن با آن دندان وجود دارد. ولی توصیه می شود تا زمان قرار دادن ترمیم دایم غذای سفت با آن دندان جویده نشود. بهتر است یک هفته تا ۱۰ روز بعد از عصب کشی (RCT) دندان پر شود.

تنها راه جلوگیری از نیاز به عصب کشی RCT، رعایت بهداشت، شامل مسواک زدن و نخ دندان کشیدن و استفاده از دهانشویه فلوراید می باشد. معاینه های منظم دندانپزشکی، باعث تشخیص زودهنگام پوسیدگی ها و جلوگیری از رسیدن پوسیدگی به پالپ می شود.

خیلی وقت ها شکایت بیماران از این است که جویدن یک سیب یا آدامس یا … ، باعث شکستن دیواره دندان و نیاز به عصب کشی RCT شده است.

در واقع شکستن دیواره دندان چیزی نیست که در اثر جویدن ساده خوراکی خاصی ایجاد شود. شکستن دیواره دندان به دلیل پوسیدگی است که مدتهای طولانی (۶ ماه تا دو سال) در ناحیه وجود داشته است و نادیده گرفته شده است. دیواره های دندان در اثر پوسیدگی وسیع، ضعیف شده و به مرور زمان این دیواره های ضعیف شده مستعد شکستگی می شوند و با جویدن هر چیز امکان شکستن آن وجود دارد. این حالت از شکستن دیواره های دندانی، بیشتر در پوسیدگی های بین دندانی رخ می دهد.

شکایت شایع دیگر بیماران این است که قبل از سوراخ شدن دندان در اثر پوسیدگی، درد یا ناراحتی در این ناحیه نداشته اند و این اتفاق (سوراخ شدن دندان) به صورت ناگهانی و بدون پیش زمینه درد پیش آمده است. احساس درد یا حساسیت در صورت پوسیدگی دندان، یک قانون نیست. به این معنا که امکان دارد که دندان تا حد نیاز به درمان روت کانال پوسیده شده باشد ولی بیمار هیچ درد یا ناراحتی قبل از آن احساس نکرده باشد. این موضوع به مقدار زیادی به آستانه درد افراد مختلف بستگی دارد. به این معنا که گاهی یک محرک کوچک در یک فرد می تواند ایجاد درد کند ولی در فرد دیگری محرک های بزرگ هم درد قابل توجهی ایجاد نمی کند.

همچنین واکنش هاى بافت شناختی که در تاج دندان نسبت به پوسیدگی ایجاد می شود، در میزان احساس درد نقش دارد که در این مبحث نمی گنجد.

در نهایت، احتمال اینکه با وجود نیاز دندان به درمان ریشه، بیمار هیچ سابقه دردی نداشته باشد، وجود دارد.

اگر عصب کشی یا درمان ریشه دندان به خوبی انجام شده باشد و ترمیم مناسبی هم روی تاج قرار گرفته باشد، دندان عصب کشی شده به اندازه دیگر دندان‌های طبیعی شما عمر می کند.

بعد از اینکه ترمیم تاجی دندان انجام شد، شما با رعایت بهداشت مناسب که شامل مسواک زدن و نخ دندان کشیدن می باشد، می توانید دندان روت کانال شده را تا آخر عمر حفظ کنید.

گاهی اوقات درد بعد از انجام عصب کشی ادامه دارد و یا ماه ها و حتی سال ها بعد ممکن است دندان دوباره دردناک شود. در این حالت نیاز به بررسی “علت درد” با انجام رادیوگرافی می باشد. در صورتی که علت بروز درد انجام درمانهای عصب کشی ناقص قبلی باشد، تکرار RCT و یا Retreatment باعث حفظ دندان می شود.

بعد از انجام عصب کشی درد بیمار به مقدار بسیار زیادی کاهش می یابد. اما این کاملاً نرمال است که دندان در چندین روز اول بعد از درمان حساس باشد و نیاز به استفاده مسکن داشته باشد.

درد متوسط در حین جویدن نیز ممکن است تا چند هفته ای ادامه پیدا کند ولی به طور کامل به مرور زمان از بین می رود. البته امکان اینکه اصلا هیچ دردی بعد از درمان وجود نداشته باشد، هست. همه اینها بستگی دارد به پیچیدگی درمان و اینکه قبل از درمان دندان عفونی بوده یا نه.

همچنین احتمال آبسه دندان بعد از درمان عصب کشی وجود دارد که این نیز به مقدار زیادی بستگی به شرایط دندان قبل از شروع به درمان دارد. که در این صورت با تجویز آنتی بیوتکی های مناسب، مشکل برطرف خواهد شد.